Bakwagen mijn nummer één

Elke dag maak ik wel wat nieuws mee. De meest fascinerende mensen of de meest rare meubels. Ik werk namelijk als verhuizer. Ik rij in een grote bakwagen rond om de spullen van A naar B te brengen. Ik doe vooral verhuizingen met veel grote spullen en meubels omdat ik daar de goede auto voor heb natuurlijk. Een bakwagen is net iets kleiner dan een vrachtwagen en is ook een stukje lichter. Perfect voor het verhuizen dus.

Een mooi moment

Tijdens het verhuizen maak ik de leukste en afschuwelijkste momenten mee. Mijn leukste moment begint als volgt. Ik werd gebeld dat ik een klus had, dus natuurlijk ga ik naar het afgesproken adres om de spullen in te gaan laden. Het was een rijk stel die zwanger was. Ze woonde in een heel groot huis, dus snapte niet echt waarom ze wilde verhuizen. Ik ging alles inladen met mijn collega. De man ging weg naar zijn werk en de vrouw bleef thuis. De vrouw probeerde nog te helpen maar dat ging moeilijk als je hoogzwanger bent. Dus hebben we gezegd dat ze kon helpen als ze bijvoorbeeld iets van koffie voor ons kon maken. En dat deed ze met liefde. Mijn collega en ik gingen door met werken en ineens hoorde geschreeuw. We dachten dat ze zich misschien had verbrand aan de koffie en rende naar binnen. Ze vertelde dat haar water was gebroken. Snel heb ik haar in de bakwagen gezet en zijn we naar het ziekenhuis gereden ondertussen werd de man gebeld en kwam die ook naar het ziekenhuis. Dat was toch echt wel mijn mooiste verhaal tijdens mijn werk.

Het kunnen ook slechte momenten zijn

Naast het mooie leuke moment, was er ook een minder moment. Namelijk toen ik aankwam op het afgesproken adres hoorde ik allemaal geschreeuw. Het was een familie die erg veel ruzie had. Ik zag zussen en broertjes aan elkaars haren trekken, een moeder in tranen en een schreeuwende vader. Het leek er niet op dat ze zin hadden in verhuizen. Hoe ik weet dat de ruzie daar over ging is omdat die kinderen bes wel hard konden schreeuwen. Ik wist niet of ik moest helpen of gewoon zeggen hoi ik kom voor de verhuizing. Dus ik koos ervoor eerst mezelf voor te stellen daarna hulp aanbieden. Zo trok ik de zoon mee en de vader trok de dochter mee. Ik had afgesproken met de zoon in te laden zodat die weer even wat rustiger werd. Maar toen die eenmaal bij het huis aan kwam vond die he toch zo gek nog niet. Hij zag namelijk een heel leuk buurmeisje.

Previous articleCanarische Eilanden: de vakantiebestemming van 2020
Next articleSporten en van de natuur genieten
Hoi! Mijn naam is Yamilla Hulscher, de schrijfster van liveintheliving.nl! Ik ben 30 jaar oud en probeer jou te inspireren met de leukste tips en ervaringen. De verschillende tips heb ik onderverdeeld in verschillende categorieën, zodat je alvast een beetje weet waar het blog over gaat. Wanneer je vragen hebt of in contact wilt komen, is er de mogelijkheid om via het contactformulier een bericht achter te laten. Veel plezier op het blog!